Verblijf in een homestay

Vandaag is het maandag 13 Januari

Na meer dan 15 dagen met leuke, gezellige mensen vanuit Malta, Spanje, Oostenrijk en Canada samen gereisd te hebben, wilde ik weer wat alleen ondernemen en besloot ik om naar de Trang eilanden in het zuiden van Thailand te gaan.
Ik verblijf op een tropisch eilandje, met prachtige hagelwitte stranden, genaamd Koh Mook.
Op dit eiland is het tourisme nog niet vollop aanwezig zoals dat op de andere eilanden was.
Het was best lastig om er te komen.
Ik heb mijn ticket geboekt in Ko Lanta op aanraden van een touroperator die vertelde me als je echt tussen de locals wilt verblijven, dan moet je daar naar toe.
De volgende morgen was mijn pick up al vroeg. In een pickup truck (die zoals gewoonlijk weer is te laat was) werd ik opgehaald. Vervolgens kwamen we bij de pier uit en daar moest ik overstappen op een tourboot/ferry. Onderweg stopte de boot 4 keer voor de mensen die dus een tour hadden geboekt om op mooie locaties te snorkelen. Geen idee hoelaat ik zou aankomen op mijn bestemming en ook geen idee wanneer we daar waren. Het enige wat ik kon doen was ook maar snorkelen in het water en zonnen op het dek van de boot. Terwijl ik in het water lag werd er gefloten en geroepen: Koh Mook!! Ik moest overstappen op een longtailboot en die bracht me uiteindelijk naar het eiland! Haha wat een avontuur ook weer.. je kreeg gelijk het gevoel dat je ergens heen ging wat echt heel ver weg is van de echte wereld.

Op het eiland had je een paar luxe en dure resorts, maar je had ook de keuze om in een homestay te overnachten in het enige dorpje op het eiland.
Ik heb dat dus gedaan. Wat een geweldige ervaring!!
Verwacht geen luxe, ik sliep op een simpel matrasje op de grond. Wc? Die was er niet, een groot gat in de grond, dat was de plek waar je je behoefte kon doen. Douchen? Een bak met water en een simpel zacht straaltje vanuit een kraan. Slapen deed je tussen 10tallen muggen. Gelukkig was er dan wel een klamboe.
Je hoeft je geen zorgen te maken dat je je verslaapt of te laat opstaat.
Je werd wakker gemaakt door vissersboten die met een bult kabaal de zee op gingen om vis te vangen voor de avond. Vervolgens hoorde je 10tallen kinderen die gezamenlijk naar het plaatselijke schooltje wandelden.
Ik besloot ook om op te staan en ging ontbijten in een restaurantje aan de zee. Rond om je heen zag je geiten, kippen en eenden die tussen de huisjes doorwandelden.
Ik kreeg een simpele en oude menukaart voor me neus vol met grappige spelfoutjes in het Engels. Verolgens bestelde ik een Thaise omelette en tegelijkertijd vroeg ik me af hoe vers de eieren nou echt waren. Er liep een vrouw vanuit het restaurant naar buiten en kwam terug met een handjevol eieren de vrouw begon vervolgens breed te glimlachen en liep naar het keukentje.
Echt vers dus haha!
Na het heerlijke ontbijt ging ik een kijkje nemen in het plaatselijke schooltje. De school zag er oud maar erg goed onderhouden uit. Terwijl ik het terrein opliep hoorde je zingende kinderen, kinderen die woorden moesten uitspreken, ook was er een groepje buiten op een grasveldje aan het voetballen.
Alle klaslokalen hadden de deur open, dus ik kon een kijkje nemen hoe de lessen hier verliepen.
Een groepje kreeg Engelse les, de lerares sprak behoorlijk goed Engels. Voor ik het wist zag de lerares me al en moest ik voor de klas staan. Ik mocht de les overnemen voor eventjes. Wauw.. dit was echt een kippenvel momentje. Zo ontzettend gaaf!!
Ik schreef een woord op een bord, vervolgens zei de lerares in het Thais wat het betekende en hoe je het uitsprak. Vervolgens hoorde je 20 kinderen het woord uitspreken.. Echt ongelooflijk!!
Ik verliet de klas en werd lief en warm uitgezwaaid door de kids. Vervolgens ging de bel en was het lunchtijd. In de verte zag je een grote eetzaal en een enorme pan met rijst. De kinderen liepen netjes achter elkaar naar de eetzaal. Ieder kind zwaaide wel of glimlachte naar me. Wat een verschil met t westen..

De avond valt. Je hoort de vissersboten weer aankomen.
De zon gaat prachtig onder in de zee. De vrouwen zijn al druk aan het koken, kinderen waren aan het spelen in het water, terwijl de mannen overal nog druk aan het klussen zijn. De een was bezig met het timmeren of verven van een longtailboot, de ander was aan het knutselen met zijn motorbike. Opvallend was dat, hoe vervallen de huisjes ook waren, ze allemaal in het bezit waren van een televisie. Terwijl ik inmiddels in het donker terugliep naar mijn verblijf hoorde je op iedere tv de demonstraties in Bangkok.

De mensen hier in het dorpje zijn duidelijk nog niet zo gewend aan touristen en terwijl je door het dorp loopt kijken veel inwoners op vanuit hun stoel of hangmat en begint te zwaaien en te begroeten. Je voelt je anders en speciaal. Ik heb me nergens anders zo welkom en warm gevoeld als hier op dit eiland.

Aan de andere kant van het eiland is het compleet tegenoversteld. Hier bevinden zich luxe resorts. Hier is het tourisme al wat meer aanwezig en zijn de voorzieningen een stuk beter voor elkaar. Op dit stuk van het eiland zijn geen lokale bewoners. De gasten die hier verbleven, bleven vaak binnen de poorten van de dure resorts.
Ik vind het juist gaaf om te zien hoe de lokale bevolking leeft en een beetje de cultuur te leren kennen.

Helaas komt er een eind aan deze bijzondere eilanden in het zuiden.
Morgen ga ik weer terug naar Krabi. Waar ik vervolgens mijn vliegticket heb geboekt naar het hoge noorden van Thailand.
Tijd om de bijzondere tempels te bezoeken in Chiang Mai, een jungle tocht te maken en het plattelands leven van Thailand te verkennen! :)