Eerste weken in Vietnam!
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
09 April 2014 | Vietnam, Quy Nhơn
Hallo allemaal!!
Ik ben inmiddels mijn vierde maand ingegaan sinds ik met het backpack avontuur ben begonnen! Hoog tijd voor een nieuwe update!
Ho Chih Minh:
Op dinsdag 1 april vloog ik vanuit Bangkok naar Ho Chih Minh en arriveerde later op de middag.
Ik vloog vanuit Don Meung, dit is de tweede luchthaven van Bangkok. Er heerste hier enorme chaos op de luchthaven. Mijn vlucht stond eerst niet aangegeven op het scherm, waardoor ik niet wist waar ik moest inchecken. Overal waren gigantisch lange wachtrijen voor alle incheckbalies. Ik vloog met Airasia dus ging ik uiteindelijk maar in de vele rijen van Airasia staan. Gelukkig was dit de goede incheckbalie haha!!
Na een fijne vlucht kwam ik dan aan. Ik kreeg een stempel in mijn paspoort en liep naar de bagageband.
Hier heb ik Robbert en Emily leren kennen. We besloten om samen een taxi te delen richting het centrum.
Na wat dollars ingewisseld te hebben voor de Vietnamese Dong, kon de reis dan gaan beginnen!
De taxichauffeurs waren erg onredelijk over de taxi prijs. . Ik zag een lokale bus in de verte staan en riep: Kom laten we daar maar in gaan!
Geen idee waar deze bus heen reed, maar goedkoop dat was deze bus wel! Haha voor slechts 10 cent mochten we mee.
Met behulp van de Lonely Planet vroegen we in het Vietnamees of ze wisten waar district 1 was.
District 1 is het beroemde backpackers buurtje in Ho Chih Minh.
Gelukkig zat er in de bus een meisje wat Engels sprak en zij wist ons precies te vertellen waar we moesten uitstappen.
Als je Bangkok een chaos stad vindt dan moet je zeker niet naar Ho Chih Minh gaan. Ho Chih Minh is een stad met ruim 11 miljoen inwoners ZONDER metro, met als gevolg dat zich 1000den scooters, auto's, bussen, vrachtwagens en fietsers tutterend chaotisch en kris kras Door elkaar heen rijden. Daar tussendoor lopen vrouwtjes met kraampjes vol met fruit en andere etenswaren.
Het eerste half uur heb ik dan ook mijn ogen uitgekeken hoe de buschauffeur zich door deze mensenmassa een weg vormde.
Na een klein halfuurtje kwamen we dan aan in District 1. Ik deelde samen een prima hotelkamer met Emily. Robbert die had al een hotelkamer geboekt en ontmoette zijn nichtje hier.
's Avonds hebben we gezellig met zijn allen gegeten en gewandeld langs de vele marktkramen! Echt een geweldige stad!
De volgende dag zijn Emily en ik naar de Cu Chi tunnels gegaan. We zaten in een grote tourbus met andere reizigers en we werden al snel een grote gezellige groep.
We hadden een erg vriendelijke tour guide die erg goed Engels sprak.
Even ter uitleg: de Cu Chi tunnels zijn gemaakt door de Vietnamezen, tijdens de oorlog leefden hier complete dorpen onder de grond in tunnels en ruimten. Zo hadden ze hier een ziekenhuis, verschillende slaapplekken, keukentjes enz. . Erg indrukwekkend allemaal. Ook ben ik door de tunnels heen gekropen. Als je last hebt van claustrofobie doe dit dan absoluut niet! Haha!! De gangen zijn breder gemaakt maar ik lag helemaal plat op mijn buik in de tunnel met allerlei vleermuizen die boven mij hingen.. haha
Donderdag hebben Emily en ik een stadswandeling gemaakt. We zijn langs gezellige toeristenwinkeltjes gewandeld, culturele gebouwen en verschillende parkjes. Met als afsluiter een borrel in een rooftop bar met geweldig uitzicht over de stad!
Helaas kwam Emily erachter dat ze haar vlucht heeft gemist. Ze had zich totaal vergist in de datum. 'S Avonds zijn we met de taxi naar de luchthaven gegaan, proberen om haar vlucht om te boeken. Helaas kon dit niet en moest ze een nieuwe boeken.
Rond 00:30 sprongen we weer in de taxi. Halverwege schakelde de taxichauffeur ineens de meter uit. Wij vroegen of hij hem weer aan wilde zetten, helaas deed hij dit niet. We riepen direct: stop!! We want to get out!!
De taxi chauffeur deed net of zijn neus bloedde en reed gewoon door.
Ik duwde de passagiersdeur open, zodat ie wel zou moeten stoppen.
De chauffeur sprong uit de taxi en duwde de deur met geweld weer dicht. Ik klom vervolgens naar voren om via de bijrijdersdeur naar buiten te gaan..
De taxichauffeur had zijn schoenen uitgedaan en begon eerst op mij en toen op Emily te slaan.. De kofferbak zat op slot, dus ik moest weer terug de achterbank op.
Ik probeerde Emily 's tas uit de kofferbak te krijgen, door de stoelen op de achterbank naar voren te schuiven.
Godzijdank is mij dat gelukt en wisten we te ontsnappen.. De taxichauffeur kwam ons echter achterna, snel sprongen we weer in een andere taxi die toevallig onze weg kruisden. Ik voelde me net een James Bond actie figuur haha!! Gelukkig was deze chauffeur wel "normaal" en zette hij ons netjes af, met de meter aan, bij ons hotel..
De volgende dag besloot ik om de tutterende chaotische scooter stad te verlaten naar een plaatsje wat in de binnenlanden van Vietnam ligt: Dalat.
Dit plaatsje was erg gezellig. Je was een ware bezienswaardigheid en iedereen riep je vrolijk gedag.
Helaas was het hier koud en ontzettend regenachtig waardoor ik al snel verder ging.
De volgende bestemming was: Nha Trang. Dit is een plaatsje gelegen aan de kust. Ook genoemd: "het nieuwe Rusland" of "het tweede Benidorm(maar dan in Vietnam)
De kustlijn is volgebouwd met gigantische hotels en alles was in het Russisch. Vanzelfsprekend waren hier voornamelijk Russen..
Deze plek was niet helemaal mijn plaats en ik besloot om weer verder te reizen.
Dit keer naar: Qui Nhon.
Dit plaatsje ligt ook aan de kust, maar ze zijn totaal niet berekend op toeristen. Als je echte Vietnamezen wil leren kennen moet je hier naar toe!!
Ik heb hier geen enkele blanke toerist gezien, waardoor je als het ware een beroemdheid was. Bijna iedereen keek je aan, begroette je of wilde met je op de foto. Echt geweldig!
Terwijl ik zonsondergang bekeek op het strand, kwamen een jongen en meisje naar mij toe, die stonden te springen om hun Engels te oefenen. Vervolgens hebben ze mij uitnodigd om 's avonds hun vrienden te ontmoeten en een gezellige avond te hebben.
Rond 20:00 werd ik opgepikt door ze en gingen we naar een Vietnamees cafeetje. Erg gezellige avond hier gehad en ook ontzettend veel Vietnameze rum gedronken haha!!
Ze leerden me zelfs een paar woordjes:
Mot, hai, ba..... ZO
1,2,3.. Proost
Rat Cam on
Vriendelijk bedankt
En nog vele meer, helaas ben ik die vergeten haha!!
Vietnam is een ontzettend mooi land. Gigantische bergen, vele rijstvelden, vriendelijke bevolking, heerlijk eten.. Nog twee weken backpacken in dit geweldige land is dus absoluut geen straf :)
Ik ben inmiddels mijn vierde maand ingegaan sinds ik met het backpack avontuur ben begonnen! Hoog tijd voor een nieuwe update!
Ho Chih Minh:
Op dinsdag 1 april vloog ik vanuit Bangkok naar Ho Chih Minh en arriveerde later op de middag.
Ik vloog vanuit Don Meung, dit is de tweede luchthaven van Bangkok. Er heerste hier enorme chaos op de luchthaven. Mijn vlucht stond eerst niet aangegeven op het scherm, waardoor ik niet wist waar ik moest inchecken. Overal waren gigantisch lange wachtrijen voor alle incheckbalies. Ik vloog met Airasia dus ging ik uiteindelijk maar in de vele rijen van Airasia staan. Gelukkig was dit de goede incheckbalie haha!!
Na een fijne vlucht kwam ik dan aan. Ik kreeg een stempel in mijn paspoort en liep naar de bagageband.
Hier heb ik Robbert en Emily leren kennen. We besloten om samen een taxi te delen richting het centrum.
Na wat dollars ingewisseld te hebben voor de Vietnamese Dong, kon de reis dan gaan beginnen!
De taxichauffeurs waren erg onredelijk over de taxi prijs. . Ik zag een lokale bus in de verte staan en riep: Kom laten we daar maar in gaan!
Geen idee waar deze bus heen reed, maar goedkoop dat was deze bus wel! Haha voor slechts 10 cent mochten we mee.
Met behulp van de Lonely Planet vroegen we in het Vietnamees of ze wisten waar district 1 was.
District 1 is het beroemde backpackers buurtje in Ho Chih Minh.
Gelukkig zat er in de bus een meisje wat Engels sprak en zij wist ons precies te vertellen waar we moesten uitstappen.
Als je Bangkok een chaos stad vindt dan moet je zeker niet naar Ho Chih Minh gaan. Ho Chih Minh is een stad met ruim 11 miljoen inwoners ZONDER metro, met als gevolg dat zich 1000den scooters, auto's, bussen, vrachtwagens en fietsers tutterend chaotisch en kris kras Door elkaar heen rijden. Daar tussendoor lopen vrouwtjes met kraampjes vol met fruit en andere etenswaren.
Het eerste half uur heb ik dan ook mijn ogen uitgekeken hoe de buschauffeur zich door deze mensenmassa een weg vormde.
Na een klein halfuurtje kwamen we dan aan in District 1. Ik deelde samen een prima hotelkamer met Emily. Robbert die had al een hotelkamer geboekt en ontmoette zijn nichtje hier.
's Avonds hebben we gezellig met zijn allen gegeten en gewandeld langs de vele marktkramen! Echt een geweldige stad!
De volgende dag zijn Emily en ik naar de Cu Chi tunnels gegaan. We zaten in een grote tourbus met andere reizigers en we werden al snel een grote gezellige groep.
We hadden een erg vriendelijke tour guide die erg goed Engels sprak.
Even ter uitleg: de Cu Chi tunnels zijn gemaakt door de Vietnamezen, tijdens de oorlog leefden hier complete dorpen onder de grond in tunnels en ruimten. Zo hadden ze hier een ziekenhuis, verschillende slaapplekken, keukentjes enz. . Erg indrukwekkend allemaal. Ook ben ik door de tunnels heen gekropen. Als je last hebt van claustrofobie doe dit dan absoluut niet! Haha!! De gangen zijn breder gemaakt maar ik lag helemaal plat op mijn buik in de tunnel met allerlei vleermuizen die boven mij hingen.. haha
Donderdag hebben Emily en ik een stadswandeling gemaakt. We zijn langs gezellige toeristenwinkeltjes gewandeld, culturele gebouwen en verschillende parkjes. Met als afsluiter een borrel in een rooftop bar met geweldig uitzicht over de stad!
Helaas kwam Emily erachter dat ze haar vlucht heeft gemist. Ze had zich totaal vergist in de datum. 'S Avonds zijn we met de taxi naar de luchthaven gegaan, proberen om haar vlucht om te boeken. Helaas kon dit niet en moest ze een nieuwe boeken.
Rond 00:30 sprongen we weer in de taxi. Halverwege schakelde de taxichauffeur ineens de meter uit. Wij vroegen of hij hem weer aan wilde zetten, helaas deed hij dit niet. We riepen direct: stop!! We want to get out!!
De taxi chauffeur deed net of zijn neus bloedde en reed gewoon door.
Ik duwde de passagiersdeur open, zodat ie wel zou moeten stoppen.
De chauffeur sprong uit de taxi en duwde de deur met geweld weer dicht. Ik klom vervolgens naar voren om via de bijrijdersdeur naar buiten te gaan..
De taxichauffeur had zijn schoenen uitgedaan en begon eerst op mij en toen op Emily te slaan.. De kofferbak zat op slot, dus ik moest weer terug de achterbank op.
Ik probeerde Emily 's tas uit de kofferbak te krijgen, door de stoelen op de achterbank naar voren te schuiven.
Godzijdank is mij dat gelukt en wisten we te ontsnappen.. De taxichauffeur kwam ons echter achterna, snel sprongen we weer in een andere taxi die toevallig onze weg kruisden. Ik voelde me net een James Bond actie figuur haha!! Gelukkig was deze chauffeur wel "normaal" en zette hij ons netjes af, met de meter aan, bij ons hotel..
De volgende dag besloot ik om de tutterende chaotische scooter stad te verlaten naar een plaatsje wat in de binnenlanden van Vietnam ligt: Dalat.
Dit plaatsje was erg gezellig. Je was een ware bezienswaardigheid en iedereen riep je vrolijk gedag.
Helaas was het hier koud en ontzettend regenachtig waardoor ik al snel verder ging.
De volgende bestemming was: Nha Trang. Dit is een plaatsje gelegen aan de kust. Ook genoemd: "het nieuwe Rusland" of "het tweede Benidorm(maar dan in Vietnam)
De kustlijn is volgebouwd met gigantische hotels en alles was in het Russisch. Vanzelfsprekend waren hier voornamelijk Russen..
Deze plek was niet helemaal mijn plaats en ik besloot om weer verder te reizen.
Dit keer naar: Qui Nhon.
Dit plaatsje ligt ook aan de kust, maar ze zijn totaal niet berekend op toeristen. Als je echte Vietnamezen wil leren kennen moet je hier naar toe!!
Ik heb hier geen enkele blanke toerist gezien, waardoor je als het ware een beroemdheid was. Bijna iedereen keek je aan, begroette je of wilde met je op de foto. Echt geweldig!
Terwijl ik zonsondergang bekeek op het strand, kwamen een jongen en meisje naar mij toe, die stonden te springen om hun Engels te oefenen. Vervolgens hebben ze mij uitnodigd om 's avonds hun vrienden te ontmoeten en een gezellige avond te hebben.
Rond 20:00 werd ik opgepikt door ze en gingen we naar een Vietnamees cafeetje. Erg gezellige avond hier gehad en ook ontzettend veel Vietnameze rum gedronken haha!!
Ze leerden me zelfs een paar woordjes:
Mot, hai, ba..... ZO
1,2,3.. Proost
Rat Cam on
Vriendelijk bedankt
En nog vele meer, helaas ben ik die vergeten haha!!
Vietnam is een ontzettend mooi land. Gigantische bergen, vele rijstvelden, vriendelijke bevolking, heerlijk eten.. Nog twee weken backpacken in dit geweldige land is dus absoluut geen straf :)
-
09 April 2014 - 19:16
Marc:
Wow wat een verhaal weer Jeroen. Super om te lezen, maar zo zie je maar weer dat je overal op je hoede moet zijn. Gelukkig weer goed afgelopen. Kijk maar goed uit en we wensen je weer een fijne vervolgreis en wachten met smart op de rest van je avontuur.Groetjes van de hele familie hier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
